بين الحقيقة والخيال
انسانة
ضاعت فى زحمة الترحال
تبحث
عن نهاية حيره
بقيت فى عالمى اسيره
تقول
لا ادرى
سيدي الى اين
المصير
كل شىء فينى
حائرا
خلانى فى صمتى
مثيرة
لا ادرى
ان كنت ترانى التقى
ام اجعل الاحزان
تجمعنا مسير
لا ادرى
ان كانت معى فرحه
ام
هى تعاهدنى و تطير
لا ادرى
فى صمتى انكسار
او
شوق يعقبه انتحار
من كسير
لا ادرى
فى عشقى جنون
ام
حلم اجبره السكون
على الرحيل
احترت
فى امرى هنا
ماصرت
افهم من انا
هل
صرت كالطفلة الصغيرة
تحتاج منها
ضمة تنسيها ويلات
الانين
ام
صرت كهلا
راجيا من قلبه
عطفا لحين
ماصرت
افهم من انا
غير الالم
باقى معى
وحزنا يراوده الحنين
ماصرت
افهم من انا
غير الدموع
اللى
تحاصرنى سنين
ماصرت
افهم من انا
واحترت
اعرف ويش تبي
لكنى
اخبرك هنا قبل
الرحيل
ماكان حبى
كاذبا
او
حلم فى نومى
دفين
بل
كان حبا صادقا
ياسيدي
تحياتى للجميع مع باقة ورد اهديها لكم
ب
ا
ئ
ع
ة
.
.
.